Nu gaat het gebeuren

De afgelopen weken ben ik alleen maar bezig om de dingen in Groningen af te ronden en voorbereidingen te maken voor wat daarna gebeurt. Ik weet dat ik alles dat ik om mij heen zie, spoedig zal achterlaten. Na vijf en een half jaar studie in Groningen gaat het roer radicaal om. Een nieuwe levensfase vangt aan: die van het werkende bestaan. Deze fase is ingericht volgens andere wetten dan het studentenbestaan. Ik heb veel mensen gezien die deze overgang niet zeer soepel door maken. Zij proberen de veranderingen tegen te houden en lijken zich niet te beseffen dat ze hun leven niet meer op oude vertrouwde manier kunnen leiden.
Ikzelf wil zo niet worden. Dingen moeten veranderen. Bijna alles is noodzakelijk gebonden aan een beperkte tijdsduur. In plaats van de verandering tegen te houden, wil ik daarom de verandering omarmen. Ik heb enige afkeer van het laf tegen proberen te houden van dingen die onvermijdelijk zijn. Met alle liefde stort ik mij in de verandering en probeer hier het beste van te maken. Het zal niet gemakkelijk worden, maar ik ben bereid de uitdaging aan te gaan.
Maar voordat het zover is, ligt er nog een unieke kans. Na het voltooien van mijn studie heb ik voor het eerst in mijn leven een onbepaalde periode van tijd die ik in principe zelf kan invullen. Ik heb daarom besloten om in 3 maanden de wereld rond te reizen, waarbij ik 4 continenten aandoe. Dit blog is bedoeld om af en toe een bericht op achter te laten om te vertellen wat ik meemaak. Zo zie je maar weer: ook voor mij is de breuk met het verleden nooit volledig. In Groningen (en elders) laat ik veel vrienden achter en ook al ben ik duizenden kilometers van hen verwijderd, toch weet ik zeker dat ik ze in mijn hart zal dragen. Ik zou niet durven mijn ervaringen aan hen op te willen dringen, maar ik zou mijn ervaringen ook niet aan hen willen ontzeggen. Wie het wil weten, mag het lezen.