donderdag 20 maart 2008

Houstons laatste dagen

Hallo allemaal,

Over iets van 7 uur stap ik in het vliegtuig naar Buenos Aires en laat ik Texas achter mij. En om de waarheid te zeggen, ben ik best blij dat ik deze plaats na twee weken achter me mag laten. Er is namelijk te weinig te doen om een omvangrijk verblijf te rechtvaardigen en daar komt nog bij dat ik na verloop van tijd me ook steeds meer ga ergeren aan de Texaanse mentaliteit (die ik weliswaar zelf de hele tijd heb opgezocht, maar toch). Ik houd wel van een beetje vertrouwen in de eigen levenswijze en wereldbeelden, maar het lijkt hier vooral gepaard te gaan met gebrek aan bescheidenheid en zelfinzicht. Ik denk af en toe aan rebelse maatschappijkritische Amerikaanse schrijvers, muzikanten en kunstenaars. Hun aanklachten zijn in Europa beter waarschijnlijk bekend dan hier en dat geeft aan dat de meeste Amerikanen helemaal niet geconfronteerd willen worden met eventueel mindere kanten van zichzelf.
Door mijn verzet tegen dit Amerika voel ik me nu plotseling weer helemaal Europeaan. Amerika is gewoon niet mijn land. (Waarschijnlijk zal ik New York heel anders dan Texas ervaren.)
Om een samenvatting te geven van de afgelopen dagen. Toen ik nog een auto had, ben ik naar het George Bush Museum geweest en geleerd over het feilloze leven van de vader van de huidige president. Hij werd als zo'n ideale Amerikaanse held gepresenteerd dat ik er een beetje afkeer van kreeg. De preek van zondag in de buurt van College Station ging gepaard met zang en dans en ging over het verschil tussen het 'spectacular' en het 'supernatural'. Erg retorisch meeslepend, en ik werd heen en weer geslingerd tussen bewondering en afkeer. (Natuurlijk liet ik van mijn afkeer niets blijken, ik bleef wel beleefd.)
Maandag moest ik mijn auto inleveren en sindsdien verbleef ik in de YMCA in het centrum van de stad. Maandag was St. Patrick's Day en dus heb ik een Ierse kroeg opgezocht. Rond 4 uur 's middags ontmoette ik ene Hal. Samen met hem en zijn vrienden ben ik tot half 1 's nachts van bar tot bar getrokken. (St. Patrick's Day is hier nogal een groot ding.)
Dinsdagmiddag heb ik Xin ontmoet, een vriendin van een vriendin van mijn zus. We zijn naar het NASA Space Center gegaan en daarna zijn we terechtgekomen in Rice Village, een wat hipper gedeelte van Houston. Het was erg gezellig.
Gisteren ben ik toch maar weer naar de rodeo gegaan (ik had nummers van zowel Hal als een kerel die ik in College Station had ontmoet, maar ze namen beiden niet op). De rodeo was vermakelijk, maar daar heb ik weinig nieuws over te zeggen. Het optreden werd gisteren verzorgd door Fergie (je weet wel, van de Black Eyed Peas). Het optreden kwam wat moeilijk op gang en minpunten waren wel de matige balans tussen instrumenten, het gebrek aan choreografie en de lange omkleedpauzes die Fergie nodig had. Hoogte- dan wel dieptepunt was toen ze kort na elkaar haar tekst van alle Black Eyed Peas hits ging zingen en dat het zo pijnlijk duidelijk werd dat haar rol in de Black Eyed Peas eigenlijk best klein was. Zo goed als alles was trouwens wel live gezongen en dat deed ze best aardig. De aflsuiting van het optreden was echter wel ontzettend goed.
Dat is het weer. Foto´s staan weer op: http://www.flickr.com/photos/24514876@N04/ (met een sneak preview naar Buenos Aires)

3 opmerkingen:

Unknown zei

Hey leen,

Hou je het allemaal nog een beetje vol? Het lijkt me rete eng om in mn eentje zo'n reis te maken.
Ik was eerst van plan om deze zomer te interrailen in mn eentje maar waarschijnlijk neem ik toch iemand mee. (Vooral omdat ik bang ben dat ik mezelf niet zo lang bezig kan houden ongeacht waar het is).

Loop je nu gewoon kroegen binnen en ga je proberen contact te maken en tot die tijd in je eentje aan de bar zitten. Klinkt wel cool, dapper, maar ook een beetje wanhopig.

Veel plezier iig en hou je taai

Theo zei

Ik hoop dat je een gedeelte van het door jou gevonden Geloof, zeker op deze Goede Vrijdag, meebrengt naar Buenos Aires, zodat ook de Argentijnen de Eeuwige Herder mogen leren kennen!

Leendert zei

Ja, ach je bent toch uiteindelijk vooral aangewezen op mensen die je vrij toevallig ontmoet. Je moet er een beetje voor openstaan en toch maar je schaamte overwinnen en mensen aanspreken. Dat is misschien wel een beetje wanhopig (en je moet jezelf er wel toe zetten), maar goed het alternatief is dat je helemaal geen lokale contacten hebt. Dan maar liever op een wat onbeholpen manier mensen leren kennen.